Hoe kijken de betrokken studenten terug op een jaar lang onderzoeken, ontwerpen en maken voor de stad? Wat zijn de cruciale dingen om te doen of juist te laten?

Het project start met de individuele fascinatie van de studenten voor grootstedelijke vraagstukken en hun eigen leisure roots. Vanuit deze fascinatie vormen de studenten een groep en gaan in term 1 aan de slag met het vraagstuk. Ze onderzoeken het vraagstuk en organiseren en testen hun programma. In term 2 wordt dit programma uitgewerkt tot een businesscase. Idealiter blijft een groep het hele jaar met elkaar bouwen aan het programma en de organisatie. Sommige studenten kiezen na term 1 voor een ander vraagstuk of andere groep. Deze keuze moet goed onderbouwd worden en meer zijn dan ‘ik vind mijn groepje niet zo leuk’. Vervolgens kunnen ze zelf solliciteren bij andere groepen.

Van eigen idee naar groeps….

De overgang van individuele fascinatie en vraagstuk naar de groep is belangrijk en lastig, vindt Abigail. De eerste drie weken onderzoek je vanuit jouw eigen leisure roots en fascinatie een vraagstuk. Je zit er helemaal in en dan ga je op zoek naar gelijkgestemden. Het matcht nooit helemaal met alle leden van de groep. Dat is niet erg, maar het zoeken naar een nieuw gezamenlijk vertrekpunt is best lastig. Waar begin je? Je praat veel, loopt samen door de wijk, maar het heeft nog weinig richting. Dit maakt de eerste periode van term 1 traag en weinig energiek. In deze fase is het goed om wat extra tools te krijgen die een boost geven om de groep en de omgeving te leren kennen. Dan krijgt het allemaal net iets sneller vorm. De groep Plaza Cultura liep hier wel echt tegen aan. Abigail suggereert dat het starten vanuit een gezamenlijk interessegebied, zoals bijvoorbeeld kunst & cultuur of nachtleven een beter idee is. Als groep start je dan gezamenlijk en vandaar uit kan je ieders leisure roots en fascinaties inbrengen. Dit geeft dan een persoonlijke kleur. Je bent niet bezig om een compromis te vinden, maar je kunt hierdoor ieders eigen belangrijke aspecten een plek geven.

 

Meer vragen, regelmaat en gewoon doen

Het is fijn om het proces van vraagstuk naar prototype al een keer gedaan te hebben, aldus Merel. Je weet goed wat je beter kan doen en welke tools je daarbij kan inzetten. Het grote verschil tussen het eerste project en het tweede project is kennis en een afwachtende houding. Het is belangrijk om niet te lang in het ‘papieren’ onderzoek te blijven zitten, maar ga het gesprek aan en probeer uit. Het eerste vraagstuk richtte zich op toerisme op Rotterdam Zuid. Zuid staat niet direct op de lijstjes van reisbureaus. Tenminste nog niet maar met het komend Eurovisiesongfestival in het vooruitzicht en een aantal andere grote activiteiten zoals het streetart festival PowWow! is Zuid meer in trek. Hoe kunnen we een andere kleur toevoegen door ons niet te richten op de massa maar meer op de onbekendere plekken. En voor wie dan. Zo vonden we bijvoorbeeld de botanische tuin en de vogelklas. Het plan was een interactieve route waar je op de locaties de initiatiefnemer ontmoet en iets kan ondernemen. Een proeverij, een mini workshop of rondleiding. Het is niet echt van de grond gekomen omdat het ontbrak aan verdieping voor wie en waarom dit project is. Hierdoor sloten we de eerste term niet goed af en hebben we in de plusweken extra aan het project gewerkt om met een voldoende af te sluiten. Dit is gelukt, alleen was de energie en de motivatie voor het vraagstuk totaal verdwenen en besloten we met dit project te stoppen.

Bij het tweede project, Project NIKS, zijn we meer van uit onszelf gestart en de geluiden om ons heen. Namelijk de enorme druk en stress die eronder studenten leeft. Wat kunnen we voor deze groep bedenken, waar komt de ervaring van druk vandaan en welke invloed heeft het niksen? We zijn veel meer in gesprek gegaan met elkaar en studenten. Dit leverde een beter beeld en veel ideeën op. Vrij snel na de start van de tweede term kwam corona om de hoek kijken en werd de uitdaging om het programma om te zetten naar de digitale wereld. Tegelijkertijd leverde deze pandemie een andere druk op bij studenten en andere mensen en gaf dit voeding voor het programma. In no time hebben we alle ideeën omgezet naar online activiteiten en zijn we gewoon gestart. Van een wekelijkse activiteit groeide het programma naar meerdere activiteiten vanuit verschillende lijnen: sport & educatie, creatief en sociaal. Het groepje volgers groeide gestaagd en werd een betrokken groep. Aan het einde van jaar hebben we besloten project Niks te archiveren en niet verder te gaan met het project. Op de website van leisurelab010 is de informatie over het project te lezen.

De wereld in

Wat is een goed moment om van je papieren ideeën de wijde wereld in te trekken. Het gewoon te gaan doen. Uitproberen, ook al is het spannend. Bij project Jezelf op Zuid ging de knop om nadat de eerste term niet gehaald was. De voornaamste reden was dat er nog geen prototype was getest. Dit gaf het gevoel dat we niets konden verliezen en alleen maar beter konden. In de plusweken hebben we 3 activiteiten georganiseerd en uitgeprobeerd. De eerste stap was Zoenen op Zuid.

Via social media hebben we mensen opgeroepen om naar Zuid te komen om daar met elkaar te wandelen en te zoenen. Van Maarten Jan kregen we de tip. Als er niemand naar je evenement komt, doe je alsof. Het bleek een gouden greep. Ook de gekozen locatie was een schot in de roos want vlak daarvoor was er het eerste homohuwelijk voltrokken. En de pers pikte ons op. Dit gaf ons vleugels. Na Zoenen op Zuid, gingen we het gewoon doen. We wilden met iedereen praten en belden soms wel 2 mensen per dag. De ideeën zetten we om in activiteiten en bleven met regelmaat en goede content in beeld op instagram. Hierdoor is Jezelf op Zuid echt gegroeid en wisten partners ons vooral te vinden, in plaats van andersom.

Blijf in beeld, on top of mind dan kunnen mensen aanhaken

Elise

 

Corona

Een cruciaal moment bij de pilot van het lab was de start van de pandemie in maart 2020. De prototypes van de studenten waren net aangescherpt naar een businesscase. Ready voor de volgende fase; de echte wereld in gaan en deze veroveren. In no time schakelen de groepen over naar de nieuwe werkelijkheid. De ene groep kreeg grotere vleugels, de andere groep wat minder.

Corona en online les haalde alle energie uit het project. We zagen elkaar minder en konden de podcast niet opnemen. Helaas hebben we Zuiderwind hierdoor niet naar een hoger plan getild. Gelukkig is Richard er later mee doorgegaan, want het is een mooi concept.

Tom

Blog de stad schakelt, het lab schakelt mee